[Διήγηση Gabriel Sienkiewicz]
Ο πατέρας πέθανε την επόμενη μέρα. Ακούστηκαν τόσες υποθέσεις, που κανείς δεν είναι σίγουρος τι πραγματικά συνέβη: Ανακοπή καρδιάς κατά τη διάρκεια της οδήγησης; Βλάβη στα φωτεινά σήματα, όπως είπαν κάποιοι μάρτυρες; Μια παράξενη έκρηξη που κάποιοι άκουσαν από τον υπόνομο; Μήπως έφταιγε το λεωφορείο που προπορευόταν; Χτύπησε όντως το κινητό του εκείνη τη μοιραία στιγμή και προσπάθησε να μιλήσει; Υπήρξε τελικά εκείνο το κόκκινο ποδήλατο που διέσχισε ξαφνικά τον δρόμο κάθετα κι ύστερα εξαφανίστηκε;
[Βιβλίο, Μέρος Β΄]
Η ταγματάρχης Luciana Bernhard συνέχισε την εξιστόρηση:
– Είπε ότι δεν είχαν συναντήσει ούτε ένα αυτοκίνητο κατά την ανάβαση. Το οποίο ήταν ασυνήθιστο, ακόμη και για τούτο το ερημικό μέρος. Πλησίαζαν στο τέρμα. Καμιά εκατοστή μέτρα απέμεναν μόνο ως αυτό. Εκεί θα άφηνε τον κόσμο, θα έκανε αναστροφή και θα επέστρεφε κατευθείαν στην πόλη. Αλλά τότε, ξαφνικά και παράλογα, ένα ποδήλατο προσπέρασε το λεωφορείο. Ένα κόκκινο ποδήλατο που έτρεχε με απίστευτη ταχύτητα, έστριψε δεξιά και χώθηκε ανάμεσα στους προβολείς του λεωφορείου. Ο οδηγός δεν πρόλαβε να δει καθαρά τον ποδηλάτη, μόνο ότι ήταν ένας νεαρός άντρας, και αμέσως έκανε μια απελπισμένη προσπάθεια να στρίψει. Αυτό που κατάφερε όμως ήταν να ντεραπάρει το όχημα και να καταλήξει σε ένα χαντάκι.
– Ο οδηγός του ποδηλάτου; ρώτησε ο πρωθυπουργός.
– Δε βρήκαμε κανένα ποδήλατο. Ούτε καν ίχνη του. Σε κείνο το τμήμα η άσφαλτος τελειώνει και γίνεται χωματόδρομος. Λογικά θα έπρεπε να υπάρχουν έστω οι ροδιές αυτού του υποτιθέμενου ποδηλάτου. Για αυτό και θεωρούμε πως ο οδηγός είναι πιθανόν ο δολοφόνος…
Στην ιστορία των «Παράξενων Πλασμάτων» εμφανίζεται και περνάει κάπου εκεί κοντά -πάντα όταν πρόκειται να συμβεί κάτι κακό- ένα κόκκινο ποδήλατο. Κάθε φορά στο φόντο της ιστορίας. Χαμένο ανάμεσα σε σημαντικές καταγραφές και ασήμαντες λεπτομέρειες. Η πιο ασήμαντη θα πίστευε κανείς από όλες. Όμως δεν είναι. Γενικά στην υπόθεση αυτή τα σημαντικά κρύβονται πίσω από κόκκους σκόνης∙ μέσα σε στάλες βροχής∙ σε λέξεις ή εικόνες που δεν έχουν -υποτίθεται- σημασία.
Πατήστε τώρα, αν θέλετε, στον ποδηλατόδρομο δεξιά, ώστε να μάθετε για ένα άλλο κόκκινο ποδήλατο -αληθινό αυτό- το οποίο διέσχισε αρκετά χρόνια πριν τη δική μου ζωή. Ύστερα κλείστε την καρτέλα που άνοιξε και επιστρέψτε ξανά εδώ, προκειμένου να οδηγηθείτε με τον παρακάτω σύνδεσμο στον… αποχαιρετισμό!